فرهنگ سورنی

چرا به این کار روی آوردم؟!
از زمانی که شروع به تحصیل علم حقوق نمودم همیشه از آشفتگی منابع کشورمان که مرا در خود غرق می کرد هراس داشتم. علیرغم مطالعه فراوان ، دسته بندی کردن های مکرر و جور واجور باز در بسیاری موارد منبع قانونی درست و مرتبط با موضوع خودرا گم می کردم. عدم دسترسی به موقع به منابع قانونی صحیح و مرتبط به هنگام نگارش یک لایحه توسط وکلای محترم ویا تحریریک حکم توسط قضات زحمتکش همیشه جز دغدغه های حقوقدانان بوده وهست.خصوصا با تکلیفی که اصل ۱۶۷ قانون اساسی برعهده تمامی حقوقدانان علی الخصوص قضات نهاده است به نظر می رسد یافتن منبع قانونی مرتبط با هر دعوا اساس کاریک حقوقدان فرهیخته است.
( قاضی موظف است کوشش کند حکم هر دعوا را در قوانین مدونه بیابد و اگر نیابد با استناد به منابع معتبر اسلامی یا فتاوای معتبر، حکم قضیه را صادر نماید و نمی تواند به بهانه‌ی سکوت یا نقص یا اجمال یا تعارض قوانین مدونه، از رسیدگی به دعوا و صدور حکم امتناع ورزد.” )
گستردگی مباحث مختلف حقوقی ازیک سو و کثرت روز افزون مصادیق و پرونده‌های متعدد ازسوی دیگر راه را بر هر جوینده وپژوهشگر و حقوقدان سخت تر و مشقت بار تر می کند. برقضات شریفی که علیرغم تخصصی نبودن محاکم  هر روز بر روی میزکار خود با پرونده های جدید باموضوعات مختلف مواجه می شوند وازهمه عجیب تر سیستم موجود ازاین قضات توقع سرعت و دقت هم دارند. درچنین شرایطی یافتن قانون منطبق با موضوع وهمسو با منظور مقنن، کاریست بس دشوار.
مثلا درخصوص تعریف کلاهبردار و مصادیق کلاهبرداری چندین تعریف درمنابع مختلف از کلاهبرداری شده است.
تعریف اول ؛ ماده واحده قانون تشدید مجازات
مرتکبین ارتشا و اختلاس و کلاهبرداری
تعریف دوم؛ ماده ۲۴۹قانون تجارت
تعریف سوم ؛ ماده ۱۰۵قانون ثبت
بدون تردید تفاوت یک حقوقدان با سایرین، در یافتن همین قوانین مرتبطی است که عینا منطبق با مصادیق پرونده باشد.ورسیدن به این مطلوب بدون استفاده ازفرهنگ سورنی اگه نه غیرممکن بسی دشوارخواهد بود.امید است درصورت مشاهده کاستی ها ما را در بهبود هرچه بهتر این مجموعه یاری فرمایید.