عامه مطبوعات غیر از کتب ضلال و مواد مضره به دین مبین آزاد و ممیزی در آنها ممنوع است ولی هرگاه چیزی مخالف قانون مطبوعات در آنها مشاهده شود نشر دهنده یا نویسنده بر طبق قانون مطبوعات مجازات می‌شود اگر نویسنده معروف و مقیم ایران باشد ناشر و طابع و موزع از تعرض مصون هستند.( اصل ۲۰ متمم قانون اساسی مصوب ۱۲۸۵ خورشیدی)
در ماده تقصیرات سیاسیه و مطبوعات چنانچه محرمانه بودن محاکمه صلاح باشد باید به اتفاق آرا جمیع اعضا محکمه بشود.(اصل ۷۷متمم قانون اساسی مصوب ۱۲۸۵خورشیدی)
چون مطابق اصل بیستم متمم قانون اساسی عامه مطبوعات به غیر از کتب ضلال و مواد مضره به دین اسلام آزاد و ممیزی مورد کتب ضلال و مواد مضره به دین اسلام ممنوع نیست عموم مدیران جراید و یا مجلات و ارباب مطابع باید ملتزم شوند که هر وقت بخواهند در امور مربوطه به دین اسلام و مذهب اصول و فروع انشاء و یا نقلا ولوهزلا چیزی طبع کنند قبلا به ناظر شرعیات که خبرویت او به توسط دو نفر مجتهد جامع الشرایط تصدیق و از طرف وزارت معارف در تهران و در هر یک از مراکز ایالات و ولایات معرفی شده باشد مراجعه نمایند تا مداقه نموده پس از آن که عدم مضر بودن آن به دین اسلام و مذهب کتبا تصدیق شد طبع و نشرکنند.(ماده۱قانون راجع به نظارت مطبوعات مصوب۱۰آبان ۱۳۰۱ خورشیدی)
هر گاه یکی از مدیران جراید و یا مجلات و یا ارباب مطابع و یا دیگری از مفاد ماده فوق تخلف نمود مدعی العموم و یا مدعی خصوصی قضیه را به ناظر شرعیات قانونی و با مجتهد عادل مسلم رجوع می نماید بعد از تصدیق کتبی مشار الیه به مضر بودن به فوریت اوراق منتشره جمع آوری و توقیف شده مدیر و نویسنده و طبع کننده مستندا به تشخیض ناظر شرعیات و یامجتهد عادل مسلم مطابق قانون مطبوعات مجازات خواهد شد.(ماده۲ قانون راجع به نظارت به مطبوعات مصوب ۱۰آبان ۱۳۰۱خورشیدی)