کلیه آثار صنعتی و ابنیه و اماکنی که تا اختتام دوره سلسله زندیه در مملکت ایران احداث شده اعم از منقول و غیرمنقول با رعایت ماده ۳ این قانون می توان جزء آثار ملی ایران محسوب داشت و در تحت حفاظت و نظارت دولت می باشد.(ماده ۱ یک قانون راجع به حفظ حفظ آثار ملی مصوب ۱۲ آبان ماه ۱۳۱۹ )