مستخدمین باید در حدود قوانین موضوعه و نظامات مقرره احکام واوامر روسای مافوق خود را اطاعت نمایند. اعمال نظریات سیاسی در امور اداری و تبلیغات بر ضد مذهب رسمی مملکت و یا بر علیه حکومت ملی به کلی ممنوع و موجب انفصال است.(ماده ۹ قانون استخدام کشوری مصوب ۲۲ آذر ۱۳۰۱ خورشیدی)
هیچ یک از مستخدمین نمیتوانند احکام مقامات مافوق را که بر خلاف قوانین موضوع باشد اجرا نمایند مگر این که مقام مافوق مسئولیت آن را کتباً عهده دار شود.(ماده ۹ قانون استخدام کشوری مصوب ۲۲ آذر ۱۳۰۱ خورشیدی)
متخصصین فنی از اتباع داخله که به موجب قرارداد های مخصوصه برای مدت معینی اجیر میشوند جزو مستخدمین رسمی محسوب نخواهند شد.(ماده ۱۰ قانون استخدام کشوری مصوب ۲۲ آذر ۱۳۹۱ خورشیدی)
هیچ مستخدمی شغل تحویلداری و تحصیلداری نقدی و جنسی دولت را عهدهدار نخواهد شد مگر اینکه قبلاً وجه الضمانه و یا ضامن معتبری به وزارتخانه و اداره مربوطه بدهد میزان وجه الضمانه و شرایط ضامن را نظامنامه هر وزارتخانه یا اداره معین خواهد کرد.(ماده ۱۳ قانون استخدام کشوری مصوب۱۳۰۱/۹/۲۲خورشیدی)
کلیه مستخدمین (و مستثنیات تبصره ماده ۱۵ قانون) بدون اجازه دولت از قبول نشانههای دول خارجه ممنوع هستند.(ماده ۱۴ قانون استخدام کشوری مصوب ۲۲ آذر ۱۳۹۱ خورشیدی)
تبصره:مقام وزارت و معاونت وزارت و سفارت کبرا و سفارت فوقالعاده و والی ایالت و کلیه قضات و مدعی العموم دیوان عالی تمیز و اعضای شورای دولتی و اعضای منتخب به دیوان محاسبات خارج از مراتب مذکوره فوق و تابع قانون جداگانه خواهد بود.(تبصره ماده۱۵)
مامورینی که به نقاط بد آب و هوا اعزام میشوند به تفاوت محل ربع یا خمس مقرری رتبه خود را مادام که در آن محل هستند علاوه دریافت میدارند.(ماده ۱۸ قانون استخدام کشوری مصوب ۲۲ آذرخورشیدی)
بدون طی مرتبه مادون به مرتبه مافوق نمیتوان ارتقاء یافت و مستخدمینی که از عهده انجام خدمات محوله کاملاً بر آمده و مقررات نظامنامه های اداری را رعایت کرده باشند مستحق ترفیع رتبه خواهند بود مشروط بر اینکه در هر یک از مراتب اول و دوم و سوم و چهارم مذکوره در ماده ۱۵ لااقل دو سال و در هر یک از سایر مراتب لااقل سه سال خدمت کرده باشند و در هر صورت رعایت احتیاج وزارتخانه و طرز خدمت و استعداد مستخدم و قدمت خدمت شرط حتمی است.
در موقع ارتقاء از یک رتبه به رتبه بالاتر اشخاصی که باتساوی شرایط از حیث رتبه علمی بالاتر هستند به دیگران حق تقدم دارند.(ماده ۲۳ قانون استخدام کشوری مصوب ۲۲ آذر ۱۳۹۱ خورشیدی)
ساعات کار و ایام تعطیل مستخدمین را نظامنامه های اداری هر وزارتخانه معین خواهد کرد.(ماده ۳۰ قانون استخدام کشوری مصوب ۲۲ آذر ۱۳۰۱ خورشیدی)
مستخدمین دولت سالی یک ماه حق مرخصی با استفاده از حقوق دارند.
ترتیب تحصیل مرخصی را نظامنامه های اداری معین خواهد نمود.(ماده ۳۱ قانون استخدام کشوری مصوب ۲۲ آذر ۱۳۰۱ خورشیدی)