گواهی امضاء

تصدیق اصل بودن امضا از قرار ذیل به عمل می‌آید:
هرگاه سندی را طرفین یا طرف در حضور مباشر ثبت امضا نکرده‌اند یا باید در حضور امضا کنند و یا باید در حضور اقرار نموده اقرار خود را امضاء نماید(ماده۹۷ قانون ثبت اسناد مصوب ۱۲۹۰/۲/۱۹خورشیدی)

(البته قانون فوق باماده واحده قانون نسخ قانون ثبت اسنادمصوب ۱۳۰۲/۱/۲۸ منسوخ گردیده)

دفترگواهی امضاء دفتری است که منحصرا مخصوص تصدیق امضاء نوشته های عادی است ونوشته تصدیق امضاءشده باتوجه به ماده ۳۷۵ آیین دادرسی مدنی مسلم الصدور شناخته می شود.وزارت دادگستری آیین نامه لازم رابرای گواهی امضاءتهیه وتصویب خواهد کرد.(ماده ۲۰ قانون دفاتر اسنادرسمی مصوب ۱۳۵۴/۴/۲۵)

دادگاه نمی تواندبه مفاداسنادی که صدور آن ازکسی که سند به او نسبت داده شده محرز باشد بدون دلیل ترتیب اثر ندهد.(ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸/۶/۲۵)

۱-دفاترگواهی امضاءمکلفندرونوشت یا فتوکپی سندگواهی شده را به هزینه متقاضی دریافت ونگاهداری نمایند.

۲-دفاتر مجاز به تصدیق صحت امضاءنوشته های مالی نیستند..

۳-درمورد تصدیق صحت امضاءمواد۶۴و۶۶و۶۷ قانون ثبت اسناد واملاک لازم الرعایه است.(ماده ۱۲ آیین نامه قانون دفاتراسنادرسمی مصوب ۱۳۵۴/۱۰/۱۷ ذیل شماره ۲۱/۱۲۷۳۳)