هرگاه اشخاصی با یکدیگر تبانی کرده و برای بردن مالی که متعلق به غیر است بر همدیگر اقامه دعوا نمایند این اقدام آنها جزءتشبث به وسایل متقلبانه برای بردن مال دیگری که به موجب ماده ۲۳۸ قانون مجازات عمومی پیش‌بینی شده است محسوب و به مجازات مندرج در ماده مزبور محکوم خواهند شد.(ماده ۱ قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی می نمایند مصوب ۳ مرداد ۱۳۷۰ خورشیدی)
اشخاصی که به عنوان شخص ثالث در دعوایی وارد شده یا به عنوان شخص ثالث برای خود اعتراض کرده یا بر محکوم به حکمی مستقیماً اقامه دعوا نمایند این اقدامات آنها ناشی از تبانی با یکی از اصحاب دعوا برای بردن مال یاتضیع حق طرف دیگر دعوا باشد کلاهبردار محسوب و علاوه بر تادیه خسارات وارده به مجازات کلاهبرداری محکوم خواهند بود.
تبانی هر یک از طرفین دعوای اصلی با اشخاص حقوقی نیز در حکم کلاهبرداری است و مرتکب به مجازات مذکور محکوم می گردد.
تبصره -اشخاصی که اقدامات مذکور در فوق را قبل از تاریخ اجرای این قانون نموده اند در صورتی مجازات خواهند شد که پس از تاریخ اجرای قانون نیز آن اقدامات را تغییر نمایند.(ماده ۲ قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی می‌نمایند مصوب ۳ مرداد ۱۳۰۷ خورشیدی)