هیچ کس نباید در شهرها هیچ نوع اسلحه ناریه با خود حمل نماید.( ماده ۱ قانون حمل اسلحه مصوب ۱۲۸۹/۱/۱۱خورشیدی)
طبقات نظامی فقط در هنگام ماموریت خدمات نظامی و در مواقع مشق، اسلحه گرفته و بعد از ختم مأموریت مذکور با عملیات نظامی اسلحه ناریه خود را در مراکز مقرره خواهند گذاشت.(ماده ۲ قانون حمل اسلحه مصوب ۱۲۸۹/۱/۱۱خورشیدی)
مامورین حفظ نظم و امنیت از قبیل پلیس و ژاندارم و امنیه فقط می توانند اسلحه را که دولت برای آنها معین داشته است حمل نماید.(ماده ۳قانون حمل اسلحه مصوب ۱۲۸۹/۱/۱۱خورشیدی)
اشخاصی که به قصد شکار و یا مسافرت با اسلحه می خواهند از شهر عبور نمایند باید بر حسب اجازه کتبی اداره نظمیه باشد.(ماده۴قانون حمل اسلحه مصوب۱۲۸۹/۱/۱۱خورشیدی)
هرگاه کسی با مواد این قانون مخالفت نماید اسلحه او ضبط و خودش از ۲۴ ساعت الی ۱۰ روز حبس یا از یک تومان الی ۲۰ تومان جریمه می شود.(ماده۵ قانون حمل اسلحه مصوب۱۲۸۹/۱/۱۱خورشیدی)
حمل اسلحه ازهرقبیل جز برای مامورین دولت که مامورنظم وامنیت عمومی هستنداکیداممنوع است.هرگاه سلاحی دردست کسی غیرازمامورین دولت دیده شوداسلحه ضبط دولت وحامل آن موافق حکم محکمه نظامی مجازات میشود.(ماده۱۱قانون حکومت نظامی مصوب ۱۲۹۰خورشیدی)