ادعای متقابل یعنی دعوایی که در جواب دعوای مدعی اقامه می شود و مبتنی بر یک اساس و ازیک منشاء ناشی شده یا به کلی مربوط به یکدیگر باشد راجع به همان محکمه صلحیه است که دعوای اصلی در آنجا اقامه شده است. ولی هرگاه ادعای متقابل نظر به مقدار مدعی به راجع به محاکم صلحیه نباشد حاکم صلح رسیدگی ننموده و به طرفین اعلام می کند که به محکمه ابتدایی حقوق رجوع نمایند.(ماده ۱۴ قانون موقتی اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰/۸/۲۹خورشیدی)
مدعی علیه حق دارد در مقابل ادعای مدعی اقامه دعوا نماید و چنین دعوایی را در صورتی که مربوط به دعوی اولی (اصلی)باشد دعوای متقابل نامند و بدان دعوی در همان محکمه یا دعوی اصلی رسیدگی می شود مگر اینکه دعوی متقابل نوعا از صلاحیت محکمه خارج باشد.(ماده ۲۴۶ قوانین اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰/۸/۲۹ خورشیدی)
در صورتی که ادعای مدعی علیه در مقابل ادعای مدعی دعوای متقابل نباشد یا باشد ولی رسیدگی به آن دعوی خارج از صلاحیت آن محکمه باشد محکمه به ادعای مدعی علیه در ضمن دعوای اصلی رسیدگی نمی کند بلکه باید مدعی علیه در همان محکمه یا محکمه ای که صلاحیت دارد علیحده اقامه دعوا نماید.(ماده ۲۴۷ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰/۸/۲۹خورشیدی) دعوای متقابل لااقل در جلسه اول محکمه اقامه می شود.(ماده ۲۴۸ قوانین اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰/۸/۲۹ خورشیدی)
(مواد قانون فوق طی ماده۱۸۰ قانون اجرای احکام مدنی مصوب۱۳۵۶/۸/۱ و بقیه مواد با ماده۷۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب۱۳۱۸/۸/۱ خورشیدی منسوخ گردیده)